مسکن حمایتی راهکاری برای جلوگیری از گسترش فقر

مسکن از نیازهای پایه بشر است، در طول تاریخ از دوره غارنشینی تا آغاز شهرنشینی این امنیت مسکن
بوده است که فراغت کافی برای پیشرفت بشر را مهیا کرده است و به طور کلی براساس نتایج مطالعات
مدنی اسکان پایدار ارتباط مستقیم با رشد و توسعه اجتماعی-اقتصادی یک کشور و پایبندی اجتماعی و
حفظ سرمایه‌های فرهنگی اجتماعات شهری دارد، مسکن حمایتی به‌عنوان شیوه‌ای نو در شهرسازی
برای رسیدگی به اسکان شهروندان در اقشار کم توان اقتصادی و جلوگیری از بی‌خانمانی، به دنبال رفع
دو مشکل کلیدی است:
شهروند بدون مسکن، در بهترین حالت، نداشتن مسکن مبنایی بسیار مشکل‌ساز برای زندگی سالم
شهروندی است، طرح مسکن حمایتی برای آن است که به واسطه آن می‌توان تاثیر عواملی را مانند
درآمد ناکافی و مشکلات گرانی ‌قیمت مسکن که منجر به بی‌خانمانی می‌شوند و بر سیستم‌های خدمات
اجتماعی تأثیر می‌گذارند، کاهش داد.
شهروند بدون درآمد، حفظ مسکن برای شهروندان بدون درآمد حتی اگر مالک مسکن باشد دشوار است،
بنابراین شهروندانی که فاقد درآمد هستند بدون خدمات حمایتی زمان سختی را سپری می‌کنند، این دسته
از شهروندان اگر مستاجر باشند در وهله اول نداشتن درآمد منجر به از دست دادن مسکن آنها می شود،
حتی اگر پیش از آن در وضعیت اجتماعی-اقتصادی مطلوبی هم باشند احتمالاً پسرفت می کنند. بنابراین
در طرح مسکن حمایتی زمینه ظرفیت‌سازی، خدمات پشتیبانی می‌تواند با ایجاد امنیت مسکن، امنیت
مالی و اقتصادی، کمک به خانواده و محله‌ها و فرصت‌های رشد برای بازگشت به وضعیت بهینه زندگی
ارزشمند باشد.
در دوران نئومدرن و نیاز روزافزون به توسعه شهری و رشد اقتصادی شهرها، مسکن حمایتی با مسکن
استطاعت‌پذیر مرتبط است که سرمایه‌های انسانی و اجتماعات شهری را در سراسر شهر تحت تاثیر
قرار می‌دهد. مسکن حمایتی طیف وسیعی از رویکردها را در بر می گیرد، از جمله نهادهای مسکن
حمایتی (توسعه های مسکونی در ساختمان‌های چندکاربرده یا ساختمان هایی به صورت مجتمع آپارتمانی
که در آن واحدها به عنوان مسکن حمایتی تعیین می شوند) یا برنامه های حمایتی صندوق‌های تامین
اجتماعی به شکل پراکنده که در آن شرکت کنندگان اغلب از کمک هزینه اجاره برای دریافت مسکن از
یک مالک خصوصی استفاده می‌کنند و ممکن است خدمات حمایتی ارائه شود، این خدمات مانند معاینات
دوره‌ای پزشکی برای سالمندان در منزل، در طرح مسکن حمایتی براساس قشر هدف متنوع است و در
درجه اول بر نتیجه ثبات مسکن و حفظ ظرفیت سرمایه‌های انسانی و اجتماعی شهر متمرکز است.
رویکردهای جدید برای مسکن حمایتی شامل یافتن خانه مناسب برای افراد دارای معلولیت جسمانی، و
طیف وسیعی از خدمات متنوع، کمک شخصی و حمایت اجتماعی برای قشر هدف، به صورت متمرکز
برای یکپارچگی و حمایت اجتماعی است. با این حال، رایج‌ترین طرح مسکن حمایتی همان برنامه‌های مسکن اجتماعی با افزودن خدمات اجتماعی و برنامه توانمندسازی اقتصادی هستند.

نویسنده : شهبازغفوری